10 mrt

Dat kan toch anders man m/v/x

Het is me toch wat met al dat nieuws van de afgelopen weken/maanden. De belastingdienst die toeslagfraudeurs ontmaskert en daar geheel de fout mee in gaat. De boeren die gekort moeten worden op hun stikstof en bedrijfsgrootte. Vuurwerkhandelaren die hun inkomsten mislopen. Het Coronavirus dat de economie onttroont en waarbij bedrijven werktijdverkorting moeten aanvragen met compensatie van het rijk. De uitkeringsinstantie die geld overmaakt naar mensen die niet in Nederland werken en wonen.  Studenten die geen woning kunnen betalen. Voedselbanken die overuren draaien. De rekenrente voor de pensioenfondsen die zorgt voor een rare uitkomst aan alle fronten van het pensioen (niet de AOW, dat is wat anders, nl basisinkomen).

Zelfstandigen die hun arbeidsongeschiktheidsverzekering verplicht moeten afsluiten. Minimumlonen die verhoogt moeten worden omdat mensen niet meer rond kunnen komen van dat minimum. Sociaal advocaten die zich uit de naad werken voor een hongerloontje zodat ze hun praktijk niet meer kunnen draaien. De IND die miljoenen uitkeert aan asielzoekers omdat ze geen vaste krachten voor de lange termijn kunnen houden vanwege bezuinigingen. Orkesten en toneelgezelschappen die worden ontbonden omdat het geld van de subsidie ontbreekt om hun artiesten te betalen. Zorgverleners die parttime willen werken maar daar geen inkomen van kunnen krijgen om te leven. Zo ook de leerkrachten die voor hun dagelijkst bestaan veel te veel werken en daar niet goed voor betaald worden.

Bedrijven die zich verrijken aan subsidies voor groene stroom en de argeloze huisbezitter die op kosten wordt gejaagd door van het gas af te moeten. Multinationals die te weinig of geen  belasting betalen over de gemaakte winsten. Geldspeculanten die van lucht dividend willen maken en daar ook geen belasting over willen betalen. Erflaters  waarvan het geld in de familie moet blijven. Vliegmaatschappijen die geen accijns hoeven te betalen. Boeren die van subsidie moeten leven en zich in de schulden steken om toch maar een minimum inkomen te vergaren met steeds meer vee.

Buitenlandse investeerders die hele continenten woningen opkopen. Vakantiewoningen die maar niet toegankelijk worden voor permanente bewoning. Woningbouwcoöperaties die maar niet kunnen bouwen. Nederland als een van de grootste belastingparadijzen. Kinderen die geen verjaardag kunnen vieren of op vakantie kunnen gaan. Supermarktketens die boeren op een minimuminkomen houden. Kledingzaken die dankzij kinderarbeid hoge winsten boeken.

Sociaal werkers die veel uren steken in schuldhulpverlening. Mensen die hun huis kwijtraken vanwege ontslag en verlies inkomsten. Mensen die gek worden van de uitkeringsinstanties met hun domme regels. Kleine zelfstandigen die eigenlijk best iemand in hun bedrijf zouden willen maar dat niet kunnen veroorloven. Mensen aan de rand van de afgrond die dan toch maar springen, al dan niet voor een trein.

ZO kan ik nog wel even doorgaan (meer voorbeelden gewenst)

Dat alles kan toch anders. Een basisinkomen voor iedereen van minimaal het bedrag dat geldt voor de armoedegrens, dat is 60% van het mediane inkomen[1] . Waar het geld vandaan komt zal me eigenlijke een worst wezen[2], wat ik bovenaan heb genoemd, gaat op de lange termijn meer geld kosten.

 

05 sep

G€LD in de Bijrol

Het zogenoemde ‘moderne bankieren’ is al vanaf het begin van de 18e eeuw de oorzaak van voortdurend terugkerende crisissen, armoede en lijden bij het grootste deel van de mensheid. Tegelijkertijd is er de extreme rijkdom bij enkelen, die de macht hebben om overheden voor hun doeleinden te manipuleren. Desondanks lijkt er voor de grote meerderheid nog steeds niet voldoende te zijn voorgevallen om rigoureus een eind te maken aan het huidige financiële systeem.

Voor de weinigen die wakker zijn geworden is het verbijsterend om te moeten constateren dat er bij zoveel mensen nog steeds een blind vertrouwen is in dit onrechtvaardige en onredelijke geldstelsel. Het lijkt hen niet uit te maken dat de acht rijksten in de wereld evenveel bezitten als zestig procent van de hele wereldbevolking en vooral dat hun rijkdom ontelbare anderen tot armoede veroordeelt.

Gandhi

Het gaat echter niet alleen om de extreme rijkdom van een relatief klein aantal mensen. Aan deze rijkdom kleeft een enorme macht, die ongezien wordt uitgeoefend via politiek, banken, grote ondernemingen en instituten zoals de BIS Bank en het IMF. Door het bezit van deze macht zijn de relatief weinigen in staat om de rest van de mensheid te veroordelen tot economische slavernij.
Steeds meer mensen hebben geen of oninteressant werk, worden onderbetaald of werken freelance en verdienen goed zolang de opdrachtgever hen kan gebruiken. Als de economische groei afneemt dan zijn zij de eersten die hun werk verliezen. Internationalisering en automatisering zouden verantwoordelijk zijn voor deze veranderingen op de arbeidsmarkt. In werkelijkheid ligt de verantwoordelijkheid bij de rijken, die -gedreven door een onverzadigbare honger naar meer – hun geld investeren in ondernemingen en projecten die mensonafhankelijk zijn door een hoge graad van technologische ontwikkeling en/of die gebruik maken van goedkope arbeid.

Multinationale ondernemingen – inclusief de grote banken – werken voor het aandeelhoudersbelang. Dit is hun hoogste doel. Grote beleggingsfondsen hebben aandelen in deze multinationale ondernemingen, vooral aangekocht met geld van de rijken. Diezelfde multinationale ondernemingen hebben een toenemende greep op de wereldeconomie. Het midden- en kleinbedrijf is in veel landen over de hele wereld weggevaagd door oneerlijke concurrentie en met steun van overheden door gunstige belastingmaatregelen en andere oneerlijke bevoordelingen. Tenzij de piramidestructuur met relatief weinig extreem rijken aan de top en de bezitloze massa’s onderin wordt doorbroken, is ons toekomstbeeld zo mistroostig als bijvoorbeeld in de film ‘The Hunger Games’ wordt getoond.

Ad Met Boek

Aan de hand van de feiten over onder meer inkomens en vermogens, gezondheidszorg, wonen en pensioenen wordt in Geld in de Bijrol een analyse gemaakt, die voor zichzelf spreekt. Het wordt door deze analyse bijvoorbeeld duidelijk dat de vernietiging van samenlevingen zoals die in Argentinië, Venezuela en Griekenland van bovenaf is gestuurd. Achteraf heeft in dit verband ex-minister en voorzitter van de Eurogroep Dijsselbloem zijn spijt betuigd over de rigiditeit van de hervormingen in Griekenland. Toch zijn ze uitgevoerd en niemand vraagt zich kennelijk af van waaruit die ‘hervormingen’ zijn geïnitieerd en waarom.

De feitelijke analyse in Geld in de Bijrol is erop gericht om zoveel mogelijk mensen over de streep te trekken met betrekking tot inzicht in de grauwe werkelijkheid rondom het geldstelsel en wat de kernoorzaak is waarom het niet goed is voor het overgrote deel van de mensheid. Het gaat echter ook en vooral over de toekomst.

Het is echter niet nodig om in een doffe berusting alle ellende over ons heen te laten komen. Daarom wordt er veel aandacht gegeven aan de mogelijkheden die wij hebben om los te komen van de greep die op ons via het geld wordt uitgeoefend. Geld in de Bijrol is vooral een krachtige bijdrage aan de ontwikkeling van een compleet andere visie op geld en waarde bij hopelijk heel veel mensen. Voor hen geldt de oproep om te voorkomen dat onze beschaving wordt vernietigd door samen te werken. De macht past al eeuwen met veel succes het ‘verdeel en heers spel’ toe. Als we ons gaan verbinden, dan gaat het verdelen niet langer op en komen we eindelijk toe aan de ontwikkeling van een menswaardige samenleving.

Ad Broere
http://adbroere.nl/web/nl/columns/over-geld-in-de-bijrol.php

Geld in de Bijrol kan worden besteld bij elke (online)boekhandel in Nederland en in Vlaanderen. Ook als het boek niet in voorraad is.

Desgewenst kan het boek ook direct bij de uitgever worden besteld. Voor bestellingen vanuit Nederland: maak 22 euro (geen verzendkosten) over op Humane Economy Publishing, NL59TRIO0379342502 onder vermelding van je adres. Voor bestellingen vanuit België moet helaas een bijdrage in de verzendkosten van 5 euro worden gevraagd.

10 nov

Met ander geldsysteem komt er een einde aan renteslavernij en macht van banken

logo2014bDankzij een eenvoudige overheveling van ons geld naar de centrale bank kunnen wij als burger in een klap de zeggenschap over ons eigen geld en de macht over de economie weer terugkrijgen. De staatsschuld en de enorme rentelast hierover is dan ook voorbij. En wij zijn de aandeelhouders van ons eigen land, terwijl de banken hun macht moeten inleveren.

Pleitbezorgers van dit plan werken samen binnen de International Money Reform [1] beweging. Deze beweging wordt in ons land vertegenwoordigd door de stichting Ons Geld [2].

Het geldsysteem als nutsvoorziening

Internationaal groeit kritiek op dit private geldsysteem. Dit uit zich in de roep om monetaire hervorming. Monetaire hervormers zien de geldomloop als nutsvoorziening. Ze willen dat deze transparant en verantwoord wordt beheerd en dienstbaar wordt aan het algemeen welzijn. De geldomloop hoort niet in handen van politici die uit zijn op stemmenwinst. Net zo min hoort het in handen van bankiers die het exploiteren voor eigen gewin. Geld is het primaire machtsmiddel in de samenleving. Het behoort tot de constitutie van die samenleving. Als zodanig dient het te worden bewaakt en geregeld. Dat is het uitgangspunt voor monetaire hervorming. Lees verder